Frankrijktrip April 2022

Aantal Frankrijk wateren

De wateren die ik in die jaren bevist heb zijn O.A: De Seine bij Parijs, Le Grand Large, Lac du Salagou, Lac de Paraloup, La Lande, Lac Sebastiaan, Lac des Vielles Forges, Etang de Forest en last but not least Chateau Moulin. De laatste jaren ook nog een bezoek gebracht aan 2 Nederlandse (betaal) wateren, de Koperen Hoogte en Simavis, maar toch hebben de Franse wateren een grotere aantrekkingskracht op mij dan om in Nederland op een betaalwater te zitten met een snelweg 30 meter achter je tentje, maar dat is voor iedereen weer anders waarschijnlijk.

Dat ik de laatste jaren heb gekozen voor betaalwateren is meer omdat ik toch wat ouder word en ook graag mijn auto in de buurt heb staan en ook gewoon veilig en relaxt wil vissen zonder steeds op te moeten letten of er geen rare gasten rondlopen (mijzelf niet mee gerekend ) die het op mijn spullen hebben voorzien.

Maar goed, dit verslag gaat (denk ik) over een van de mooiste wateren van Frankrijk, ongeveer medio 1100 gegraven door monniken waarin Karper werd gekweekt voor de consumptie en dan met name voor hun zelf en voor de Fransen die te ver van de kust af woonden om daar hun vis te halen, Appie Hein bezorgde in die tijd nog niet laat staan Picknick.

Chateau Moulin

Op vrijdagavond 8 April begon mijn reis van 930 km naar het plaatsje Thouron waar Chateau Moulin vlak bij ligt, de eerste 300 km gingen voorspoedig maar toen wilde ik toch even mijn benen strekken en mijn kleine vriend even een hand geven, dus maar even gestopt bij een grote benzine pomp en mijn auto gelukkig vlak voor de ingang kunnen parkeren want je weet maar nooit met al die waardevolle spullen in je karretje...

Opgelucht en met iets soepeler beentjes stapte ik weer in mijn Volvo en reed de snelweg weer op, na een paar km vroeg ik mij ineens af waar ik mijn mobiel neer had gelegd, normaal gesproken leg ik die ALTIJD op het dashboard om hem daarna aan de lader te leggen maar waar ik ook keek... nergens mijn mobiel, what the fuck, ik begon het toch wel even warm te krijgen omdat mijn bankpas, rijbewijs en legitimatie in mijn mobiel zitten en zonder die plastic zooi begin je eigenlijk niet zo veel in het buitenland. De beelden van een toevallige voorbijganger die mijn mobiel had gevonden gierden al door mijn kop en ik besloot om bij de eerste de beste afrit om te keren, daarna een afslag zoeken om weer naar de goede pomp te kunnen rijden en te kijken of mijn mobiel misschien nog ergens op de grond lag.

Toen ik na een minuut of 15 weer op dezelfde plek stond constateerde ik waar ik al bang voor was …. er lag natuurlijk helemaal niets! Toch even naar binnen toe en aan de vriendelijke jongeman achter het glas gevraagd of er misschien een mobiel was gevonden en was afgegeven, Helaas en natuurlijk niet was er niets afgegeven en ik zag mijn Frankrijktrip al in rook opgaan (en ik rook niet eens ) Na mijn auto voor de tweede keer te hebben doorzocht gaf ik het al bijna op tot ik iets verder op een auto zag staan van een of andere beveiligingsfirma, de jongeman in de auto opende zijn raampje toen ik aan kwam lopen en ik vroeg of hij mij kon helpen en vroeg hem om mijn nummer te bellen, dit wilde hij zonder vragen te stellen wel doen maar hij kreeg een melding dat mijn mobiel niet actief was …...even was het voorbij maar toen realiseerde ik mij dat hij waarschijnlijk geen +31 voor mijn nummer had gezet en ik vroeg hem om het nog eens te doen maar dan goed, met een beetje hulp van deze slimme man deed hij dat en ik hoorde na een paar seconden de mooiste toon die ik mij op dat moment voor kon stellen want het was mijn ringtoon, YESSSSS mijn mobiel lag dus toch in de auto maar ver onder de bijrijders stoel waardoor ik hem ook niet kon vinden waarschijnlijk.

Ik kan mij niet herinneren wanneer ik zo blij ben geweest met het horen van mijn ringtoon en bedankte de vriendelijke Belg en bood hem een kop koffie aan maar helaas moest hij verder en ik eigenlijk ook want al met al was ik ruim 1 uur kwijt aan dat gedoe met mijn mobiel.

Uitleg van het water

De rest van de reis liep voorspoedig en ik was ruim op tijd bij de woning en clubhuis van Steve en Kim. Tegenwoordig wordt er op zaterdag om 10.00 geloot om de stekken om het zo eerlijk mogelijk te houden omdat iedereen in april en mei graag op de voorjaarsstek (rechtsboven op de kaart) wil zitten en sommige vissers rustig 2 of 3 weken boeken en dan zouden kunnen blijven zitten.

Ik haalde balletje nummer 3 uit de ballenbak en mocht als derde een stek kiezen, omdat er ook nog 7 Engelse vissers waren die elkaar goed kenden en eigenlijk wel bij elkaar wilde zitten koos ik voor een stek (Steps) die misschien ver van het ondiepe gedeelte was maar waar al een paar weken weinig hengeldruk was en ik links en rechts naast mij een paar stekken vrij had, Chateau Moulin heeft namelijk 18 stekken waarvan er maar 10 bezet mogen zijn, dus 7 Engelsen zo dicht mogelijk bij het ondiepe (paai) gebied en ik in mijn uppie ver bij hun vandaan.

Toen ik eindelijk klaar was met mijn hele zooi te regelen en mijn 3 hengels erin lagen EN er een kleine hoeveelheid bollen bij lagen ging ik voor mijn tent zitten en pakte een koud biertje en kon voor mij het grote genieten pas beginnen, het was toen ongeveer 17.00 uur.

Gekozen materialen

Vis technisch is het bij mij allemaal niet zo spannend en je moet van mij geen ingewikkelde verhalen over super rigjes of highTech systeempjes verwachten, ik ben nog een Karpervisser van de oude stempel maar wel met goed en degelijk materiaal en een kwaliteitsbol aan de hair.

Zo had ik mij voorgenomen om met 2 soorten bollen te vissen, de linker hengel met ''The Bug'' en de andere 2 een eind van de linker vandaan maar dan met de Scopex Squid, alle 3 de hengels met een snowman presentatie met een klein loodje op een cm of 5 van de haak.

Op wateren waar veel gevist wordt en veel de voerboot wordt gebruikt voer ik juist altijd met de werppijp, dit geeft voor mij een beter gevoel omdat je bolletjes lekker verspreid liggen net als het natuurlijke voedsel en niet hier en daar een hoop voer maar dit moet iedereen natuurlijk voor zichzelf weten en zal voor elk water weer anders zijn.

Na een goede maaltijd en nog een poosje dom over het water kijken werd het tijd om mijn slaapzak in te kruipen, het was ongeveer 22.00 en ik was ongeveer al 30 uur wakker en kon mijn ogen niet meer open houden.

 Piep...Nu al?

Ik denk dat ik nog geen 10 minuten had geslapen toen ik een piep op mijn middelste hengel kreeg, de Scopex dus …. snel mijn slaapzak uit, retro crocks aan en al snel de hengel in mijn hand waarvan de pieper al lekker aan het door janken was.

Als je al wat jaren vist weet je meestal wel of het een mooie vis kan zijn en dat gevoel had ik gelijk na een paar seconden, de Karper bleef lang diep maar ik nam er de tijd voor en drilde hem rustig naar de kant toe, na nog een felle uithaal kon ik hem (of was het haar?) over de rand van het net trekken en op de een of andere manier viel er een last van mijn schouders want ik had mijn eerste vis binnen en het kon al geen week blanken meer worden. Toen ik in het net keek moest ik wel effe slikken want het zag er echt groot uit, ik onthaakte de vis en haalde de steel van het schepnet, en rolde het net een stuk op om hem naar de onthaakmat te brengen maar dat koste nogal wat kracht, gelukkig heb ik al die jaren de sportschool heel vaak gezien als ik er langs reed en binnen no time lag schubbemans (of vrouw) lekker uit te puffen op mijn matje.

Het wegen ging prima en de weegschaal bleef op ruim 26 Kg steken, allemachtig wat was ik gigantisch blij, tien jaar geleden vind ik het meer record op bijna dezelfde plek, een Spiegel van 28 Kg en nu mijn eerste vis deze 26 Kg Schubkarper.

De daarop volgende 36 uur geen runs gehad maar alleen een slijmjurk van het formaat deurmat binnen gedraaid.

Het zal maandagavond 23.00 zijn geweest dat ik een piep op mijn linker hengel kreeg (de Bug), snel mijn slaapzak uit en kijken wat er aan de hand was, het enige wat ik zag was een swinger die maximaal naar beneden hing en een slappe lijn, toch maar de lijn strak draaien en dan maar weer neerleggen maar dat pakte even anders uit, nog voordat ik de lijn helemaal strak had gedraaid werd de hengel bijna uit mijn kolenschoppen getrokken en ik schrok toch wel even want het monster aan de andere kant van mijn lijn bleef maar van mij af zwemmen en ik zette maximaal druk op de hengel, na een paar minuten (of was het misschien 30 seconden) stopte de onderzeeër en ik kon waarachtig een paar meter lijn binnen draaien, toen weer hetzelfde en weer kon ik er niets aan houden, na weer een poosje met een super kromme hengel te hebben gestaan was het voorbij en viel mijn lijn slap en mijn hengel stond weer recht, damnnnn dit moest wel een van de grote meervallen zijn geweest die hier schijnbaar zwemmen en die je eigenlijk onmogelijk met normaal Karper materiaal kunt vangen.

De rest van de nacht bleef het rustig en ik kon maar moeilijk in slaap komen na deze eerste ontmoeting met (waarschijnlijk) een giga meerval.

Het was inmiddels dinsdagnacht 01.30 toen ik wat piepen kreeg op mijn rechter hengel, na een vreemd gevecht lag er een meerval van ongeveer 1 meter in mijn net die 15 kg bleek te wegen, gatverdamme wat een vieze beesten, ik sla ze liever over, maar leuke actie is het wel.

Om 04.30 een run op de linker en ditmaal een mooie Schub van 11 Kg

Donderdag 14 April, het is inmiddels 22.15 en ik zit lekker voor mijn tent met en rummetje/cola als ik een paar piepen op de rechter hengel krijg, na het eerste contact heb ik het gevoel dat het nogmaals een meerval kan zijn en dat blijkt ook te kloppen, na een serieus gevecht van ruim 20 minuten zie ik eindelijk de breedbek boven water komen en echt blij word ik er niet van want zo'n bak wil ik niet in mijn net hebben want deze is ruim 130 a 140 cm lang en waarschijnlijk een Kg of 30 / 35.

Ik besluit hem aan de zijkant van mijn stek met mijn handen uit het water te trekken met een handdoek om mijn hand heen want een handschoen had ik niet.

Dit valt toch even vies tegen en ik heb er ook geen zin meer in, dan maar geen foto's en juist gewicht en onthaak hem, geef hem een duw in de goede richting en zie hem wegzwemmen alsof er niets gebeurt is, wauwww wat een monsters zijn het eigenlijk zeg !!!

Het is ongeveer 04.30 als ik een echte run krijg op mijn linker hengel en na een heerlijk gevecht ligt er een mooie spiegel in mijn net die later 22 kilo blijkt te wegen, ik kan wel hardop juichen van blijdschap want op dit moment heb ik 3 Karpers gevangen waarvan er 2 ruim boven de 20 Kg.

Het einde al weer in zicht

Aan alles komt natuurlijk een einde en ook mijn laatste avond en nacht voor deze sessie breken aan, de laatste paar dagen lekker weer gehad met temperaturen van 20 a 22 graden en geen regen en met een goed gevoel neem ik mijn laatste drankje en duik dan mijn slaapzak in, aan de ene kant hoop ik op NOG een mooie vis en aan de andere kant hoop ik op een goede nachtrust want morgen wacht mij weer een lange rit naar huis toe.

Het zal net 00.30 zijn geweest als mijn rechter pieper een paar piepen geeft en daarna vol blijft door fluiten, ik sta al snel met een kromme hengel maar dit exemplaar geeft nog niet zo gauw op en zwemt eerst nog even onder mijn middelste hengel door en ik moet behoorlijk wat druk uitoefenen om ervoor te zorgen dat hij ook niet onder mijn linker doorgaat, dit lukt gelukkig en na nog een paar uithalen kan ik hem scheppen en zie alweer een hele mooie Spiegel in mijn net liggen.

Ik onthaak hem alvast en laat hem nog even in de net in het water liggen want ik wil hier mooie foto's van hebben en kan zo rustig alles klaarzetten.

Als ik hem uit het water beur merk ik pas hoe zwaar hij is want hij is niet alleen lang maar ook nog behoorlijk zwaarlijvig, (dat hebben de vis en ik in ieder geval gemeen)

Op de klok stopt de naald op net geen 25 g en blijft steken op 24,8 Kg, ik besef mij wel degelijk dat ik een top sessie meemaak met 3 vissen van boven de 20 Kg en bijna moet ik een traan laten maar kan mij net beheersen want je weet maar nooit wie er mee kijkt

De rest van de nacht blijft het rustig en ik pak mijn uurtjes slaap, morgens vroeg ruim ik na een bak koffie en wat eten mijn spullen op en word met de boot naar de overkant gevaren door de hulp van Steve en Kim want daar staat mijn auto.

Na nog een bak koffie in het clubhuis en nog wat euro's afgerekend te hebben wordt het tijd om te gaan rijden, de '' nieuwe'' lichting Karper vissers staan al klaar voor de stekkeuze loterij en ik heb hier niets meer te zoeken maar kom zeker nog terug naar dit prachtige water.

Al met al heb ik een heerlijke sessie mogen beleven waarbij het afwachten was hoe de (voor mij) bijna nieuwe merk boilies van Armabaits het zouden doen maar het vertrouwen wat ik in de bollen van Ruth had is alleen maar groter geworden en kan ik iedereen aanraden en dat durf ik na 40 jaar Karper vissen rustig te zeggen.

Veel strakke lijnen gewenst en groeten.

Herman (Manus) Smit.